Veghel- Benevent L-Abbey

Reisverslag van ónze weg....

Een weg gaat ergens naar toe
Zelfs een doodlopende weg
Hij gaat altijd ergens heen
En bij het laatste karrenspoor
Eindigt de wereld niet
Gaande over die weg
Kom je altijd ergens……
Wáár je komt is afhankelijk
Van de weg die je kiest
En, welke weg je kiest
Hangt af van het gekozen doel
Zoekend vind je vanzelf je weg,
Wachtend kom je nergens
Laten we deze weg
Gezamenlijk vervolgen
(Gedachte; Uit 40 jaren huwelijk van mijn ouders)


Nooit gedacht dat dit gedicht zó van zich zou laten spreken!!
Jarenlang ben ik in gedachten al op weg om een tijdje eens helemaal niks te hoeven...
Een boek over Santiago heeft me op dit pad gezet, alleen hoefde ik toen niet direct weg.
Toch bleef het knagen en na enkele jaren begon het idee meer en meer vorm te krijgen.
Eerste gedachten was, ik ga alleen. De 2e echter was nee, liever ga ik met mijn lief....
Die was wel gepensioneerd maar zeker nog niet van plan te stoppen met werken, dan tóch maar alleen?
Na heel veel gesprekken en nadenken was ik dan eindelijk bereid alleen te gaan, maar toen vond lief dat géén goed idee en wilde mee.
Dat wordt dan wel zijn keus en dus een goede aanzet om toch echt te gaan stoppen met werken, er werden drastisch maatregelen genomen en kwam er een datum van vertrek in beeld. Het kan eind april 2015 zijn. Toch blijkt dat een illusie, we worden beide ziek, bronchitis heeft ons te pakken en gooit roet in de datum plannen...mijn bronchiën bleken lang last te blijven houden van slijmvorming en ik moest dus aan de puffer. Inmiddels had lief het ook te pakken en met zeer hoge koorts en moest daarom aan de amoxciciline...
Het duurde ons allemaal eigenlijk véél te lang maar op doktersadvies hebben we onze datum 14 dagen verschoven.
Eindelijk kunnen we dan toch wèg, zaterdag 9 mei hebben Ine en Eric ons om 900u. uitgezwaaid,…wég, op Dè weg....hè hè zo, nu kan ik dan gelukkig m'n plan uitvoeren, met lief erbij ga ik met een gerust hart op weg.

Za.9mei


Eindelijk kunnen we opstappen en waar ik heel blij mee ben, ik kan vertrekken vanuit mijn geboorteplaats. Dat het een plaats is met zoveel groen en mooie fietspaden wist ik niet echt. Fietsend langs het kanaal, een onverwachte roept, hé daar ben ik ook geweest, de spontaniteit hiervan lokt een glimlach opmijn gezicht, heerlijk ik ben met mijn lief, wég...

Het bekende terrein waarlangs we gaan waar ik jaren geleden vaak kwam omdat pappa me ophaalde uit Roermond en we dus langs het kanaal vanaf Weert terug reden naar Veghel.
Het is dus ook niet gek dat LIEF aan me vraagt zullen we in Helmond gaan koffie drinken, daar hebben we ook herinneringen liggen aan onze huwelijksnacht in hotel West-ende...
Er tegenover is een brasserie en we willen onze fietsen ervoor neerzetten, echter direct komt iemand ons zeggen dat dit niet mag....en brave burgers als we zijn zetten we de fietsen aan het kanaal om dan binnen een koffie te drinken, buiten waait het nogal wat fris.
Het toeval wil dat er nog een stel vakantie fietsers binnenkomen en we raken aan de praat. Zij zijn onderweg naar Rome en wachten op hun dochter om hen gedag te zeggen, ook hebben zij de weg naar Santiago eerder gedaan en waarschuwen ons voor verslaving...
Na de koffie stappen we op richting Weert, naar Jeanne van Ton, om het 3e routeboek te halen. Ook zou ze voor een lunch zorgen, heerlijk om zo te worden opgewacht. Ze geeft ons ook wat goede tips voor de tocht mee en raadt ons aan het " Jaagpad" te nemen voor het laatste deel van deze dag om een overnachting te doen bij VOF(vrienden op de fiets). Prachtig mooie tocht langs een lang kanaal vanuit België naar Maastricht. Daar lunchen we en kijken naar de drukte op de markt. Willen toch een stempel halen maar ter plekke aan gekomen in de st. Pieter is daar geen "echte" stempel maar een voorbedrukt exemplaar op sticker, maar aan de verkeerde kant gestempeld. Dat moet dus over...


Vervolgens fietsen we lekker stevig door naar onze eerste overnachting bij een VOF adres.
Het is de fam. Diana Aben waar we een prachtige kamer krijgen, zeer recent aangepast aan de normen van deze tijd. Ook de speciale tekst op de muur is op ons van toepassing

Gegeten in een pizzeria in Maaseik, daarna naar bed, lekker dromen en vroeg op.
We ontmoeten de volgende morgen nog een dame die ook onderweg is.. zij gaat in t.o gestelde richting en is onze leeftijd al vér gepasseerd...
We hebben een gezellige conversatie met de gastheer en vrouw en komen erachter dat hij de fam. Fenz goed kende uit de tijd dat hij zaken deed met de fa. Graus, zoals ook mijn ouders deden, ja je hoort zo nog eens wat...

Zo.10 mei MOEDERDAG…óók in België
Marloes ‘appte’ dat vanwege deze dag we ergens onderweg een kopje koffie met taart moeten gebruiken
namens haar. Dat doen we op een mooie locatie en maken er een foto van. Deze wordt met de rekening naar Marloes door ge’apped
Als we zijn vertrokken komen we op Belgische wegen nogal wat tegen, dode slangen, dode vos(heb ik maar even aan de kant gelegd) en herten die uit een sloot omhoogspringen waar je gigantisch van schrikt, en vervolgen onze route over smalle weggetjes met veel groen, bomen en hoogteverschillen komen we op een mooie stek om ons lunchpakket te eten, het lijkt wel genoeg voor 3 dagen, ik krijg het niet op. We bewaren dus wat voor morgen, fietsen lekker door en als we aankomen op de vooraf geboekte locatie blijkt het een hotel zonder diner maar met ontbijt, waar we onze fietsen in de privégarage kunnen zetten, Le Midi in le Petit Rechain.


Daarna zoeken we een restaurantje en zien iets in de straat van aankomst, we eten het dagmenu i.p.v mosselen, (uithangbord) want, nee die komen pas in juni!!! .

Ma. 11 mei
De volgende morgen na het heerlijke ontbijt(zelf pakken) gaan we weer op pad als de fietsen opgepakt zijn. We trappen weer een lekker stukje weg richting Bierleux Haut (foto). Wel stevig doortrappen zèg, hier en daar heb ik bijna geen adem meer vanwege de hellinghoek en omdat we besluiten niet voor de middag de batterij te gebruiken heeft het veel op en af schakelen tot gevolg.


Onderweg proberen we via het boekje een overnachting te vinden, dat valt nog niet mee en daarom spreek ik twee dames aan die buiten aan een kopje thee zitten, ze bieden hulp bij het telefoneren en wat blijkt, ik kan het gesprek overnemen, de eigenaren spreken Nederlands!! Hoe raar, we moeten terug naar Bierleux-Haut, een stevige klim maar de moeite waard als we boven komen, we zien een schattig huis in “Engelse”stijl..


Helemaal gelukkig dat we het adres hebben gevonden bellen we aan en de gastheer, de Hr.Koevoet-Shamrock, ontvangt ons errug vriendelijk, laat onze kamer zien en waar we de fietsen kunnen stallen, maar.....wel voorzichtig hoor, het is even over een balkje tillen. Wat een schattig oud huis, het blijkt een woning te zijn uit 1600 en de muren zijn 80cm dik. Ook is het mooi oud ingericht naar Engelse stijl. De eigenaren hebben hun roots in Ierland dus dat is dan geen verrassing. Ook hebben ze een hond en 2 poezen, die elkaar “verdragen”.
We krijgen een biertje aangeboden en hebben buiten op het terras in de tuin een gezellig gesprek met de
heer des huizes. Zijn vrouw is nog aan het werk en als ze even komt kijken krijg ik prompt neiging om te gaan helpen. Ze heeft een rugprobleem en loopt bijna in een haakse hoek.( beroepsprobleem). We eten daar maar we zitten met zijn tweetjes in de mooie grote eetkamer en zij eten in de keuken, maar kiezen daar zelf voor.
Ook geen probleem maar als we klaar zijn, komen wel weer de gastheer en Jan in een geanimeerd gesprek over het huis, de historie en gezamenlijke interesses
We gaan na het eten nog even buiten wandelen , het is zo lekker qua temperatuur maar de schuine hellingen doen ons besluiten toch niet al te lang weg te gaan. Er komt onderweg een Husky op ons afgelopen en omdat de ogen wit zijn kan ik deze hond niet goed peilen. Hij lijkt aanhankelijk maar als we geen aandacht schenken gaat hij zelf weer weg. We hebben daar lekker geslapen en de volgende morgen ontdekten we dat onze gastheer en dame erg mooi kunnen schilderen. Ze verkopen zelfs paintings en hopelijk binnenkort ook hun huis omdat zij terug willen naar Ierland. Als we een lunch bestellen voor onderweg, vallen we bijna van de ene in de andere verbazing, zoveel is het.... 2broodjes, yoghurt,appel, melk en een wafel. Dit is voor 2 dagen genoeg!!!

Di.12 mei
De volgende 50 km komen in beeld, waar slapen we vanavond?? Cetturu, nr.44(Tavigny) Op naar de volgende etappen en het eerst kopje koffie. Dat vinden we niet altijd op tijd als we er zin in hebben maar gelukkig komt dat niet te vaak voor. We kunnen ook zelf koffie zetten met ons camping gasstel en dat doen we dan ook regelmatig evenals de warme bouillon, die we voor iedere dag onderweg willen drinken. Daarvoor hebben we elk een eigen thermosfles gekocht. Heerlijk want als je veel vocht verliest is dat wel nodig.
We hebben tot nog toe goed weer en hopelijk blijft dat zo, het fietsen gaat heerlijk en langzamerhand heb ik in de gaten wat de lekkerste versnellingen zijn waarbij het fietsen makkelijk gaat. Het liefst trap ik in dezelfde snelheid door of we nou omhoog gaan of niet, daarom helpt de ondersteuning me enorm. Zonder zou ik problemen hebben en wellicht echt stoppen of omkeren maar nu lijkt het allemaal wel te lukken.

Het is echt heerlijk, ik zie veel wild onderweg en steeds als ik in gedachten ben komt er weer een beest in beeld. Steeds een buizerd die voor me uit de bomen omhoog vliegt, een hert dat uit een sloot springt en het weiland in rent, een dode das, echt verschrikkelijk maar auto's zijn hier de grootste boosdoener. Fantastisch groen is het overal en we hebben met de warmte dan ook weinig problemen, gelukkig maar want daar heb ik wel steeds aan gedacht i.v.m. Jan zijn hartritme storingen.
Als het middag wordt zoeken we een plekje om op een bankje, boom of muurtje onze lunch te nuttigen en ik ben blij als er ook wat schaduw is.
Het weer is wéér goed en we trappen dagelijks zo'n 50 tot 85 km weg. Dat is te doen zolang er geen andere problemen opduiken... wel is het wennen, je eigen fiets die eigenlijk nog niet " eigen " is dat geeft veel gesprekstof, maar ook merken we dat het opletten is op de Belgische weggetjes, ze zijn niet allemaal even goed geplaveid en dat maakt dat je af en toe behoorlijk schrikt van en hobbel, een knal… Ja, een spaak stuk. Gelukkig hebben we noodreparatiespaken bij ons en Jan gaat uitzoeken hoe dat moet. Uiteindelijk is het gelukt en kunnen we verder in de hoop een fietsenmaker te vinden die deze door een echte kan vervangen.. Hopelijk zijn we niet al te laat op onze volgende bestemming, een locatie uit het boekje aan de route, Cetturu, nr.44 bij de Familie Janssen-Rutten(Annie) Gaandeweg zoeken we nu naar het juiste adres
en ik heb een blik van herkenning bij deze gastvrouw. Waarvan vraag ik me af, ze lijkt op iemand die ik vanuit Nederland ken? Ik kom er niet achter dus laten rusten maar, iedereen heeft wellicht een dubbelganger. We hebben wel een mooi kamer met uitzicht. We hebbe daar de warme maaltijd met en aantal bouwvakkers die iin de buurt aan het werk zijn en daar overnachten tot de klus klaar is. De volgende morgen zijn die al heel vroeg weg en wanneer we beneden komen ligt hun lunchpakket al klaar op het buffet. Tegen koffietijd komen ze weer terug zullen ze dat opeten en wij zij dan alweer op weg….

Wo.13mei
Op weg naar ons volgende adres, La Potinière, Rue Offang 11 in Hautfang.
We komen langs een mooi aangelegde erebegraafplaats uit de 1e wereldoorlog en dit doet me beseffen dat Napoleon hier een grote invloed heeft gehad op de bevolking. We zitten nu al in de Zuidelijke Ardennen!!
Het fietsen gaat steeds lekkerder en onderweg stoppen we vandaag bij een plek waar een oud bruggetje overeen stroompje gaat.
Er staat warempel een rood-wit teken op, voor de weg naar Santiago! Dit blijkt het oude pelgrimspad voor wandelaars te zijn, leuk en ik maak een foto daarvan, App hem door en laat de thuisblijvers op die manier meereizen.
Het is saai om te vermelden maar het is weer mooi weer, thuis regent het en dus ik meld het maar niet.
Het lijkt erop dat er iedere dag wel een buizerd ons volgt, ik zie dit steeds en hoop dat dit zo blijft, ik geniet ervan en ben me bewust dat ik een beslissing moet gaan nemen over en ander onderwerp, het logeren. We zoeken ons rot naar het adres en als we denken dat we er zijn blijkt dat dit een gesloten hotel is, verder zoeken dus, vragen en we worden door een wandelaar meegenomen en te voet wijst die ons de juiste straat.
Als we aankomen worden we door een vriendelijk heerschap ontvangen, een beetje goed gevuld en deze locatie heeft een soort ontvangstkamer in huis. We mogen slapen in een prachtig mooi ingerichte kamer op de beneden verdieping en
bijna denk in een antiekzaak te kunnen gaan slapen. Omdat onze fietsen in een schuur staan die niet op slot kan hebben we een extra ketting op de sloten, ik wil eigenlijk rustig slapen maar,.....toch moet mijn fiets op onze kamer anders lukt dat niet!! Idioot natuurlijk maar we doen dat en daardoor hebben we een heerlijke nachtrust gehad. Als we de volgende morgen van een vrachtwagen wakker worden. 6.30u. zò zijn die vroeg, dan staan we op en hebben een verdieping hoger, in de keuken van onze gastheer en vrouw, een heerlijk ontbijt met zelfgemaakte jam, eigengemaakte yoghurt en heerlijk vers brood. Ze hebben een herdershond een mooi beest, erg rustig. Ook zien we dat zij eigenlijk toch gelijkvloers wonen, een tuin op hoogte, we hebben dus in een prachtige logeerkamer beneden geslapen in het souterrain.. Als we hebben afgerekend ga ik mijn fiets weer buiten zetten en Jan haalt de zijne uit de schuur.

Do. 14 mei Naar Centre de Partage in Avioth FRANKRIJK!!!(Hemelvaart)
We pakken op en vertrekken in de verkeerde richting, na 5 min keren we omen hebben dan toch het goede pad. Echt gek dat je iedere keer heel goed moet kijken waar je bent in het boek der boeken en als we fout rijden heeft dat soms vervelende gesprekjes tot gevolg. We komen er wel al duurt het soms langer dan je denkt. Tussen de middag belanden we in Orval, wel bekend van de biertjes die ze produceren en verkopen, we stallen de fietsen tegen een lantarenpaal en sluiten ze met een extra slot om de paal heen om dit moois
te gaan bekijken We kopen een entreebewijs en verkennen in zo’n 2,5 uur het hele complex, het is een prachtige abdij. De oude apotheek heeft een collectie vijzels die er mag zijn, zelfs eentje met een Jakobsschelp erop. Ook de goed onderhouden kruidentuin is prachtig. Binnen is een tentoonstelling van het productieproces gevisualiseerd aan de hand van video’s en mooi vormgegeven biervaten. We gaan hier ook even lunchen in een restaurant voor aan de kruising, het is gaan regenen en dit is een mooi moment om dat binnen af te wachten. Dan stappen we weer op om ons adres voor deze avond te halen in Centre de Partage in Avioth, overal zijn alle andere adressen bezet, dit was wel het laatste dus nemen we die maar en wel voor 2 nachten. Een centrum voor “opvang en delen”, waar ik me nog niets bij kan voorstellen en we zullen in een “cabbane” moeten slapen. Als we daar aankomen krijgen we bijna een hartverzakking, onze “cabbane”is niet meer dan ………een boomhut met een oude houtkachel als verwarming, géén licht of stromend water, Jan ziet het niet zitten. Toch zullen we onze mummielakens moeten gebruiken hier. Al lijkt het allemaal wel gewassen, het is héél veel stoffig en omdat er 2 aparte bedden bovenin zijn(op houten latten) nemen we onze spullen en brengen we deze naar de slaapkamer boven. Er is een houten trapje waar we voorzichtig op naar boven moeten want anders stoot je het hoofd..Ook de geur die er hangt is een penetrante, lichte houtgeur en rooklucht die doordringen in het hele hutje. Afijn, het is niet anders en daarom maken we er het beste van. Het weer is niet al te best bij aankomst maar de volgende dag is het mooi en er liggen en zitten soms andere gasten buiten bij de open vuurplaats op de banken. Er zijn op dit moment meer logees in dit centrum, uit België/Brussel, en een grote groep die er het weekend een danscursus volgen De kosten hier zijn niet hoog, € 8,= pp en voor het eten 3,50. Maar wel wordt er van je verwacht een bijdrage te leveren, wat voor mij een reden is voor het schoonmaken van een hele kist Kervel die bestemd is voor in de soep morgen. Jan wast af en we hebben goede gesprekken met 2 moeders die met hun kind daar zijn en even ontspannen kunnen. Een spreekt goed Engels en Nederlands en de ander spreekt Frans of Engels. We hebben alsnog een heerlijk relaxed dag daar en halen een stempel in het VVV ter plaatse.
Do 14 +Vrij. 15 mei
Ook al blijven we hier nóg een nachtje slapen we kunnen eindelijk naar Montmédy… een vestingstadje waar we al eerder waren met Jola, Marcel en de kinderen. Het is er wel wat opgeknapt maar dat ene vervallen huis staat er nog, ze hebben de boom eruit gesloopt en we zien ernaast een mooi restaurantje. Ook al is het weer niet al te denderend,we besluiten de Citadel
nogmaals te beklimmen. We hebben ook veel bekijks met onze fietsen, iedereen wil weten hoe lang de batterij meegaat, nou wel zeker 75/80 km in heuvelachtig gebied. Gek hoor, we hadden in dit rustieke dorpje willen logeren maar vanwege Hemelvaart-Pinksteren is het overal vol en zijn we uitgeweken naar Avioth! Het gevoel van toen is eventjes terug met een blik van herkenning, maar het is tóch anders. We zoeken in een café wifi op en boeken een nieuw hotel voor de volgende dag, gelukt via het boekje. De tweede nacht slapen we wel beter en na betaling van een hoger bedrag dan afgesproken vertrekken we.
Za. 16 mei Bar le Coq d’Or M.Calluy- rue de lÁrgonne 5 Montfoucon
Het weer is gelukkig veel beter als we vandaag op de fiets stappen en het lijkt alsof we laag vliegen alhoewel het heuvelachtig blijft.



Ondertussen hebben we al een lekker stukje door Noord - Frankrijk gefietst, zijn we zo’n 400,4 km verder
van huis en komen op een mooie picknickplek, waar we ons lunchpakket gaan opeten. Leuk, er komen nog 2 Nederlandse mensen deze plek op en we raken aan de praat. Zij komen al 5jaar in deze streek en logeren verderop. Dit is een alternatieve route van het boekje 1 langs oude wegen en pelgrimssteden en leggen uit hoe we hier verzeild zijn geraakt. Ook komen er 2 tractoren de weg op gereden en eentje stopt, laat een knulletje van een jaar of 10 uitstappen en rijdt dan ook verder. Wat blijkt, het joch moet auto’s die de weg in willen rijden tegenhouden, dat lukt dus niet en even later komt er een hele kudde op hol geslagen koeien door een weiland gerend de weg op en bijna hadden ze een auto ondersteboven geduwd, daar ik de situatie inschatte rende ik de koeien tegemoet hard schreeuwend, waarop de koeien weer terug keerden van waar ze kwamen. De twee boeren ( v/d tractoren) konden ze zo gelukkig de goede wei in loodsen, pfff… gelukt! Het joch kreeg later onterecht op zijn falie, zo’n grote groep koeien houd je niet zo maar tegen vooral niet als ze in draf lopen. Het was een hilarisch tafereel en we hebben het er nog even over met de andere twee Nederlanders, daarna stappen we weer op en vervolgden onze eigen weg.
Als we ’s-Avonds bij Le Coq d’Or aankomen krijgen we direct hulp van Luuk die de standaard repareert van Jan zijn fiets, geweldig en ook zijn vrouw Elfi (voor het eerst die naam in Nederlands gehoord) doet haar best het ons naar de zin te maken. Ze doet onze was en in no time zitten we aan de bar met een biertje gezellig in gesprek met elkaar, wie komen daar binnen??? Juist de twee Nederlanders van onze eerdere ontmoeting. Het treft dat we zo in een zeer geanimeerd gesprek verzeild raken en samen gaan we aan tafel, zij komen al jaren hier en hebben de omgeving goed verkend. Dit is hun plek om te komen ontspannen, ik begrijp helemaal waarom. Dat hier in het gebied waar de 1e wereldoorlog woedde zoveel moois in de grond zit weten zodat zij vaak komen graven. In de oppervlakte zitten veel glaswerk, geweren, en ander interessants, meer voor mannen!!! Als het tegen tienen loopt gaan we slapen, morgen weer vroeg op.

Zo.17 mei B&B Hotel 5 Rue Michel Ménard, 51000 Chalons en Champagne
Na een heerlijke nacht en een goed ontbijt, nemen afscheid van Luuk en Elfi en de 2 andere medelanders, onderweg valt niet veel te kopen want het is zondag daarom nemen we ook hier weer een lunchpakket mee,….weer op pad richting Varennes, onderweg zien we een grote begraafplaats uit de 1e wereldoorlog, de omgeving is zacht glooiend als een voorbode van de Champagne streek. Het is vandaag geen zware klim en we dalen meer dan dat we stijgen. Ook het weer is wéér goed, we treffen het bijna iedere dag, ook al is het bewolkt of dreigende lucht, tot nu toe blijven we droog. Toen we de stad binnenfietsten werd er gezellige klassieke muziek op de markt gespeeld er was veel sfeer met dit mooie weer. Het hotel is modern en netjes en ligt in een buitenwijk, we besluiten hier 2 dgn te blijven, het is Pinksteren en dus overal volle hotels. Chalons is een grotere stad, het noordelijke centrum van de champagnestreek, al eeuwenlang door Pelgrims aangedaan met mooie koopman vakwerkhuizen, zó

karakteristiek voor deze Stad.

Ma.18 mei B&B 5 RueMichel Ménard, 51000 Chalons e Champagne
Na een heerlijk nacht(airco) en een lekker ontbijtje, zelf klaarmaken, gaan we de stad verkennen en bezoeken enkele musea. De stad heeft een beslissende rol gespeeld in de geschiedenis toe West-Europa te hoop liep tegen Atilla ( hunnekoning) met zijn verwoestende legers op snelle paarden. Hij werd verslagen door een groot verzameld leger van Romeinen,Franken en Westgoten, waagde nóg een poging bij Rome en daarna trok hij zich terug uit Europa. De Notre DAME is de grootste Romaans/Gotische Kerk uit de 12e eeuw is erg beschadigd tijdens de Beeldenstorm, en vlakbij is het museum du cloitre de Notre Dame ook hier gaan we een bezoekje brengen, het is heerlijk koel binnen en we zien een groepje kinderen die met hun klas praktijkles krijgen in het museum. Zouden ze bij ons ook vaker moeten doen… We bezochten het museum waar alweer een beeld van
st.Jacob te zien was Ook was er hele grote zaal met allerlei opgezette dieren, voornamelijk vogels..veelal in mooie oude vitrines tentoongesteld. Langzamerhand krijgen we trek in een biertje en we lunchen bij brasserie de Diplomaat, lekker maar wel prijzig. Na de lunch lopen we de stad in en winkelen wat, maar gelukkig zijn we op de fiets anders had ik al wéér een paar schoenen erbij (ahum). De stad heeft een gezellig voetgangers gebied en genoeg winkels om een dag door te brengen. ’s-Avonds eten we een broodje en gaan op tijd naar bed. Het was geen straf nog een dagje hier te blijven…
Di. 19mei
Fam. Laurent(mevr.) Rue des Sources 27 Charmont-Barbuise 9spaken
Wat een wind vandaag, vol op de kop, dat is in deze streek heel normaal, er staan daarom veel windmolens bovenop de heuveltoppen. Onderweg treffen we Danny Uit Zeebrugge, hij gaat via Lourdes naar Santiago en we eten samen een broodje op een muurtje langs de weg. Ook vragen we hem om raad over het stuur van Jan zijn fiets, het wiebelt nogal. Omdat hij denkt dat het om het balhoofd gaat, schroeft hij het los en bekijkt het. Van een wielrenner mag je toch verwachten dat hij er meer van weet dan wij, maar ook hij kan niks vreemds ontdekken en zet het stuur weer vast. Dan komen er nóg twee Medelanders aanfietsen en ze stoppen, maken een praatje en wat blijkt…..ze komen uit Boerdonk, vlak bij Veghel dus! Hun dochter boekt iedere dag een hotel via Booking.com en zij fietsen een eigen route. Wel gezellig, dat stel heeft een emmer voorop de fiets met daarin hun kookgerei. Ook zij eten wat en voor ons zijn ze alweer op pad. Dan gaan wij ook verder en wensen Danny een Buen Camino. Het terrein is een wel beetje heuvelachtig maar schieten vandaag tóch lekker op, 80km gaat lukken en we komen aan rond 16.30u. Een mooie fietsdag zit er bijna op langs 2x een rivier, de Lhuitrelle en de Barbuise met allebei een heel mooi “jaagpad” met mooie groene natuur en vlakke paden. Toevallig blijf ik achter Jan fietsen en zie dat Jan zijn achterwiel een slag heeft, negen kapotte spaken zijn de oorzaak.. dus die moeten gerepareerd. We zijn bijna op de bestemming en zien toevallig Danny voor ons uit rijden, hij gaat naar Troyes, intussen stapt Jan af en loopt het laatste stuk tot aan ons logeeradres, helaas is mevr. Laurent nog niet aanwezig. Zoals naar later blijkt was zij in het ziekenhuis bij haar man die ernstig ziek is. Het is een fijn adres en zij oppert dat wellicht de Renault - garage een oplossing weet voor de 9 kapotte spaken. Jan gaat op onderzoek uit terwijl ik in de rij sta voor een bestelling bij de Rijdende Pizzahut. Hij heeft een oplossing gevonden en wordt morgen met fiets en al naar een fietsenmaker in Troyes gebracht. We hebben een rustige avond en de volgende morgen zijn we al vroeg op, rekenen af en pakken opnieuw in.
Wo.20 mei Troyes, VVV IBIS hotel All Seasons
Mme Laurent brengt ons weg naar de garage. Lief… en daar vernemen we hoe ernstig het is met haar man, knap om je dan nog zó in te zetten voor pelgrims. Echter het blijkt voor die fietsenmaker geen klus daar hij de juiste spaken niet heeft, en dus wordt Jan naar de volgend fietsenmaker gebracht. Daar was ik nog niet van op de hoogte omdat ik op mijn eigen fiets erachteraan was gefietst, echt wel te doen 13km. Kan ik nog een paar kilometers ervaren hoe het is om alleen te fietsen, eigenlijk prima zolang er geen problemen opduiken. Gelukkig kom ik tegelijkertijd met de “fietstaxi” aan op het eerst genoemde adres maar ook ik wordt naar de tweede gebracht met fiets en al! Fantastische zo’n secretaresse van de garage en zij berekend alleen haar “verloren”uren ( €40,-). Heel lief allemaal en uiteindelijk worden de 9 spaken morgen gemaakt, vandaag is het te druk.





We gaan op zoek naar een hotel bij het VVV ter plaats en zoeken rustig onder het genot van een kop koffie naar een hotel. Het Ibis hotel lijkt ons wel en we zijn blij dat we Troyes rustig kunnen gaan bekijken. Omdat we hier 2 nachten zullen zijn kunnen we rustig onze kleding wassen en ophangen in de bijna altijd aanwezige “droogkast” en daarna gaan we een lunch doen in de stad.
Ook de Notre Dame de Troyes met de St-Paul kathedraal bezoeken we en halen een stempel in deze parochie. Het is nog vroeg en nemen alle tijd voor onze “sitesee-ing” langs Jeanne d’ Arc, Emile Zola en het Bisschoppelijk paleis. Het is een mooie stad en we vermaken ons dan ook prima eten in een gezellig restaurant en hopen dat de fiets morgenvroeg klaarstaat. Het wordt een rustige nacht, alleen de bedden zijn een beetje zacht en het is erg warm in de kamer.
Do.21 mei St. Florentin hotel de L’Est
Na een heerlijke ontbijtje lopen we naar de fietsenmaker. Gelukkig zijn alle spaken vervangen door dikkere en die moeten het wel volhouden de rest van de tocht. Het kostte (48,=), wel extra kosten maar onontkoombaar… Onderweg stopen we voor onze lunch onder een grote plataan en koken ons theewater eten stokbrood met een smeersel van het blikje tonijn met groenten en hebben het erg naar onze zin. Daarna gaan we op weg naar St. Florentin, want daar wilde ik al naar toe eind april voor een weekje vliegen. Toen zat het niet in maar nu gaan we naar het hotel dat ik eerder al had geboekt voor die periode. We wijken daarom van de officiële route af en zoeken onze weg via La Chausseé en Vieux-Champs naar st. Florentin.
Het hotel is in echt Franse stijl, met bloemetjes behang, te korte bedden en alles in de jaren 60 stijl. Onze kamer is nog niet opgeknapt maar de schoonzoon is wel bezig enkele ruimtes te moderniseren. Echter het diner is fantastisch en het andere Nederlandse echtpaar, dat ook in de eetzaal zit, blijft ná het eten nog even met ons nakletsen over hoe wij daar zijn beland. Zij hebben wel een ander overnachtingadres en willen weten hoe het onze bevalt. Och, st.Florentin is geen écht toeristisch uitstapplaatsje, zij waren naar vrienden onderweg en hielden hier halt…. We hebben tot laat nagepraat en gingen als laatste de eetzaal uit. De omweg die we maakten om een eerder gemaakte reservering na te komen was geslaagd. Morgen weer terug aar de “oude weg”.

Vrij. 22mei Auxerre VVV IBIS hotel? in Auxerre
Vandaag is het wat minder warm, een beetje bewolkt maat na een uurtje wordt het beter. We fietsen via Chéu en Jaulges weer terug naar de route en zakken af Ligny le Châtel.Daar bevind zich een grote overdekt wasplaats en als we die hebben gefotografeerd, zitten we weer lekker op ons “stalen ros” tussen de druivenranken, die helaas nog maar weinig blad hebben. We fietsen door richting Auxerre en ineens heeft Jan wéér een kapotte spaak, nu kon hij het geluid herkennen, páng. Gelukkig brengt de kevlar spaak ons naar Auxerre en als we daar binnenfietsen komen we langs de fietsenmaker!!(rue de Brazza 5)
Hij adviseert ons om alle spaken te vervangen, want als deze ene is gerepareerd volgt morgen of overmorgen de volgende, totdat …. Ze uiteindelijk allemaal vervangen zijn dus….dat moet dan maar. Dat kan morgen en er worden 32 spaken vervangen. Als het hotel gevonden hebben zijn we blij dat de kamer airco heeft, want wat is het warm!! Mijn fiets moet in de kamer staan, er is geen andere oplossing, wel wat krap maar het gaat. Gelukkig is het er maar één, die van Jan staat al bij de fietsenmaker… mooi dat hij die meteen daar kon laten.

Za.23 mei Les Capucines, av. Pres Daumer 6 ( logis de France) Avallon (standaard)
Het is mooi dat de fietsenmaker vroeg open is om 9.00u. zijn we daar weer om Jan’s fiets op te halen (€ 78,=) en we pakken weer op. Lekker fris nog zo in de morgen 12° en zonnig. Vandaag gaan we +/- 65 km fietsen, als we tenminste niet fout rijden, dat is ons al een keertje overkomen maar niet getreurd, de omgeving is prachtig dus kost het fietsen geen moeite.
Ondertussen als we met enige regelmaat onze fietsen parkeren zie ik toch nogal eens met hoeveel kracht dat gebeurd en het is dan ook onvermijdelijk dat er wéér een schroef afbreekt bij Jan zijn fiets standaard. Die moet in de volgend plaats gerepareerd en als we Avallon binnenfietsen ziet jan een fietsenmaker aan de linkerkant van de weg. Het is 15.30u en we gaan binnen vragen of dat direct kan. Nou nee, eigenlijk niet maar als we uitleggen dat we in deze plaats logeren kan het wel. Gelukkig is mijn Frans zo slecht nog niet of ik krijg het voor elkaar dat de fietsenmaker ter plekke repareert, hij krijgt de moer los en het einde van de schroef kan achteruit gedraaid, nu wordt het nog een kwestie van ook een beetje boren en vervolgens kunnen er 2 nieuwe schroeven met moeren op. Hij weet echter niet wat hij ervoor vragen moet, en aangezien het zaterdag is biedt ik aan om geld voor een biertje te geven, daar kan hij het wel voor doen. Al met al een goede afloop en als we de weg vragen naar het hotel, blijkt dat het bijna om de hoek ligt bij
zijn zaak. Het is dan ook snel gevonden maar bij het binnenkomen wordt ons gevraagd of we de boeking via Booking.com willen annuleren met hun instemming, dat doen we en na 5 min is het geregeld. Zij vinden het voordeliger voor de klant en daar kunnen wij ook mee leven, €19,= minder is zo maar weer een lunch. Goed, inmiddels kunnen we de bagage naar de kamer brengen de fietsen parkeren en lekker douchen, de was ff doen en aan het bier in de gezellige tuin die grenst aan het appartementen gebouw! Jan heeft jammer genoeg niet in de gaten bij het bestellen dat de fietsenmaker inmiddels dáár ook een biertje komt drinken en er óók eet. Kans gemist maar we hebben dat achteraf gehoord van de hotelier. Fijn hotel en een rustige omgeving. Er zijn veel gezinnen met kindjes in dit gezellige familiehotel.
Zo.24mei La Buissionaire, av. St Jean Corbigny
Bij het vertrek besluiten we eerst nog een bezoek te brengen aan Vezelay en de weg naar boven is pittig,

we parkeren de fietsen in de tuin bij hotel Le“Compostelle” omdat we niet willen dat ze gestolen worden tijdens ons bezoek in de Kathedraal. Ook de straatjes lopen steil omhoog en als we bovenaan bij de Kerk komen zien we dat er juist een H.Mis afgelopen is. Buiten op het plein staan verschillende fietser met bepakking en bij navraag blijkt dat een groep vrienden óók naar Santiago vertrekt samen met een gehandicapt persoon die de tocht doet op een aangepaste fiets. Hij is verlamd en “trapt”de fiets met zijn armen voort, oeffff wat een kracht zal hij moeten hebben voor zo’n tocht!! Het is een gezellig gebeuren, dat uitzwaaien van een 10-tal pelgrims uit Vezelay. We gaan de Kathedraal binnen op zoek naar een stempel, er zit niemand bij het bureau en daarom besluiten we eerst naar binnen te gaan. Overweldigend mooie glas-in-lood ramen en als ik ben uitgefotografeerd, ziet Jan dat we een stempel kunnen halen. Als dat is gebeurd (een hel mooie) gaan we toch nog even de kerk in, er begint een Mis, we kijken elkaar aan en gaan
zitten. Die doen we even mee nu we er toch zijn. Het is een mis met 4 heren en er wordt prachtig gezongen door 4 nonnetjes, wat een hoge stemmen hebben zij. Er komen geregeld meer mensen de kerk binnen maar niet allemaal blijven ze om deze mis bij te wonen. Als de zegen wordt gegeven gaan er veel mensen voorin kijken, ook ik en zie dat de nonnetjes nog steeds in geknielde houding zitten bij het altaar en opstaan als de priesters weg zijn. Ziezo, een extra aflaat verdient!! Bij het naar buiten gaan merken we hoe broeierig het is en ook treffen we nog een Nederlander; Herman uit Alkmaar of Zaandam?? Ook hij vraagt ons, net als iedereen, of je voor hem wilt bidden in Santiago dat zullen we zeker doen. Jan gaat nog even op zijn knieën voor een schelp op een van de straatjes in Vezelay Zo, nu kunnen we de fietsen weer halen en nadat we een lunch hebben gebruikt gaan we weer op pedalen. Jan heeft vandaag al de hele tijd hartritmestoornissen maar trapt toch dapper door. Het zal vandaag zo’n +/- 50 km fietsen worden en… We kruisen met enige regelmaat het kanaal de Nivernais, we zien aanwijzingen dat hier vlak bij Corbigny oude loodmijnen liggen. Het weer is prima en het kost ons geen moeite om lekker door te trappen naar de stad. We stappen alleen af om iets te drinken en te plassen. Zo komen we redelijk op tijd( tijd… hoezo?) aan in ons van te voren geboekte hotel uit ons boekje.( La Buisonnière). Jan is nog niet erg lekker en gevloerd door zijn ritmestoornis ligt hij nu lekker te dutten.
We hebben hier ook het diner want na een bezoekje aan het centrum bleek dit toch de beste keus. Men heeft het hotel goed gerenoveerd en leggen de laatste hand aan het afhangen van de tussen deur naar de receptie. De eetzaal mocht trouwens ook wel een beetje gezelliger, erg wit en clean allemaal, het eten smaakte er niet minder om. Omdat het hotel aan een grote rotonde midden in het centrum ligt slaap ik niet erg veel, er komen geregeld brommers, vrachtauto’s en motoren door het plaatsje waardoor het erg onrustig blijft .

Ma.25 mei Espace Benevent Bernadette Soubirous Nevèrs
2e Pinksterdag;
We ontbijten in het café gedeelte en daarna is het afreken de fietsen uit de garage halen weer oppakken en dan gaan we vandaag richting Nevers. Het is een beetje bewolkt maar niet erg warm en dat is fijn om te fietsen. Vandaag moeten we een keuze maken door een vlakker gebied of over de routevariant die rustiger maar heuvelachtiger is?? We kiezen voor de vlakke. Onderweg in Guipy vinden we een lokale vignotheek waar men ook koffie drinkt. Het is normaal om ongeveer 10.30u. een kopje koffie met een praatje te maken. We zijn daarvan getuigen in een héél gezellig klein winkeltje.
Karaktervolle eigenaar met een franse claque op die een heerlijk kopje koffie serveert. Ondertussen kijk ik mijn ogen uit , er is zoveel te zien van wijn tot champagne, cognac en theeën, chocolade en cadeautjes als zeep, snoep, lokale producten en wat al niet meer… We komen aan de praat maar ik moet nodig dus vraag ik naar het toilet, ook dat is erg origineel onder de trap verstopt , op slot met een haakje, de schoonmaakmiddelen erachter en pas op voor je hoofd Jan!!! Als we er zo een half uurtje hebben gezeten mag ik een foto van hem maken en dan stappen we weer op. Het worden vandaag +/- 65km’s en we zien in deze streek duidelijke kenmerken van het Keltisch rijk. We fietsen van af Balleray weer langs het water en dat is echt heerlijk, mooie vlakke wegen en niet al te druk. Als we Nevers over de brug binnen komen zijn we blij dat we hier logeren en zoeken onze weg naar het Klooster Benevent Bernadette Soubirous. Ondertussen dat ik zoek, hoor ik een knal, en jawel nu is er
een spaak van mijn wiel stuk, Jan repareert die met de kevlar en daarna we vinden ons klooster na wat vragen aan voorbijgangers..Voordat we naar binnen gaan komen we bij een soort hokje waar we ons moeten melden, we krijgen direct een stempel Een hele ervaring om in de cellen van vroegen te slapen. Ieder een eigen bed en geen douche op onze kamen. Een gezamenlijke douche op de gang en dat is netjes en voldoende. Hele lange gangen en we treffen in de refter ook nog Nederlanders en Belgen die ook deze weg gevonden hebben. Ook de franse Patrick uit Nantes heeft een kamer geboekt, echter hij vind deze erg duur en vraagt ons naar onze bevindingen. Wij hebben geboekt via Booking.com en wisten waar we aan toe waren, hij komt binnen en vraagt om logies, de receptioniste is daar kennelijk niet helemaal volledig in geweest met info. Ja, je moet zelf opletten dat je niet te veel betaald! Naastenliefde is dus ver te zoeken aan de balie, er moet geld binnenkomen!!
Afijn, we bezoeken de Kathedraal, zien Bernadette in de kist liggen, het geheel wordt buiten opgeleukt met een grot ( zoals in Lourdes) compleet met Maria en knielbankjes. Het is een echte trekpleister. Er komen hele busladingen naar kijken. Binnen in het klooster merk je er niets van en als we op onze kamer zijn ook niet, heerlijk rustig. We besluiten om de stad te gaan bekijken omdat het nog vroeg is(16.30u.). We zien daar weer Patrick en lopen langs de andere kerk waar ook prachtige glas in lood ramen inzitten. We kunnen nog net naar binnen en daarna pakken we een lekker biertje op een terras. Ook het diner doen we in het centrum met een lekker glaasje wijn en zijn net op tijd binnen als het gaat regenen. Daarna gaan we nog even naar de wifi ruimte en treffen daar meerdere mensen waar we even gezellig mee praten voor we gaan slapen. Een heerlijke nachtrust hebben we gehad als we de volgende morgen opstaan en gaan ontbijten. Wat een lange gangen hier zeg…. Voor dat je in de refter bent, heb je al honger. We treffen weer de Nederlander( Jos) en de Belg
Werner en schuiven bij hen aan, wat eigenlijk niet de bedoeling was de bediening wilde ons aan een eigen tafel zetten maar wij kozen onze plek zelf.. Omdat we al afgerekend hadden gisteren bij aankomst konden we onze fietsen gezamenlijk uit de garage halen en op pad.

Di.26 mei hotel L’Ecu Saint Amand Montrond (Patrick uit Nantes)
Het eerste routeboekje is uit en we sturen dat vandaag terug en zoeken voor mijn spaak een fietsenmaker,
helaas heeft deze geen goede maat maar we gaan toch op weg. Ook al is de spaak niet gerepareerd we hebben nu de ervaring dat het met een kevlar ook goed fietsen is. Het vertrek uit Nevers heeft nogal wat voeten in aarde, weg uit een stad valt niet altijd mee en na wat heen-en-weer gefietst zijn we dan toch op de juiste route.
We fietsen lang het Berry kanaal vanaf Sancoins en komen onderweg Patrick ui Nantes tegen. Hij heeft geen eten bij zich maar omdat we ’s-morgens bij de Aldi in een verpakking 3 stokbroodjes mee hadden konden we die hem aanbieden. Ook een appeltje, bouillon en koffie viel hem samen met ons ten deel. Het geeft een goed gevoel iemand te kunnen helpen en we kletsten in het Frans/Engels samen wat af. Anderhalf uur later gaat ieder zijns weegs en Patrick zegt nog dat hij hoopt dat we ook van zijn land gaan houden… Het weer blijft mooi en we prijzen ons gelukkig dat het “bijna” niet regent tijdens onze wég..We willen naar Saint Amant Montrond en dat zijn ruim 70 km’s dus doorfietsen maar!!. Het lukt aardig omdat de weg langs een kanaal gaat en alle wegen vrij vlak zijn. Geregeld zien we een narrow boat, die we kennen vanuit Engeland. Leuk smalle boten waar je overal mee kunt komen op de smalste wateren. We komen aan met 1012 km op onze teller. Wéér een mijlpaal erbij…… Hotel de L’Ecu in Saint Armand is weer een écht Frans hotelletje, mooie oude inrichting maar under construction! Gelukkig wel schoon, door verbouwingen ook hier en daar stoffige trappen en kozijnen. Maar dit alles weegt niet op tegen de ontegenzeglijk vriendelijkheid en behulpzame gastheer die zelf de boel opknapt. De kamer die we krijgen is voorzien van een nieuwe badkamer met mooi sanitair. De eigenaar doet dat allemaal zelf en het moet gezegd, petje af.
Onze fietsen komen onder een stenen wenteltrap te staan en het past maar net. Beneden in het restaurant (=gesloten) is het een beetje stoffig, daar slaat hij nogal eens de aangeleverde goederen op. We moeten erop uit voor ons diner en we vinden een pub (Irish) waar een motor binnen aan het plafond hangt. Het zijn allemaal jonge mensen die ons bedienen en spreken ook Engels. Handig,maar alleen wij zitten in het restaurant gedeelte terwijl de andere gasten in het cafégedeelte eten…toch niet echt gezellig.
‘s-Morgens bij het ontbijt worden we door de eigenaar zelf bediend en er blijken nog meer gasten te zijn, die hadden we niet gehoord. Ook zijn voorliefde voor Napoleon zie je in de ontbijtruimte terug. We gaan betalen en proberen onze fietsen onder de wenteltrap vandaan te halen, hierna gaan we op zoek naar de fietsenmaker die mijn spaak kan repareren. Gelukkig zij n er 2 in dit stadje en bij eentje vinden we de juiste maat spaken en kan hij ook mijn fiets repareren, wat hij ook meteen doet.

Wo.27 mei hotel du Commerce La Chatre
Mooi nu kunnen we verder, op naar La Châtre. We steken de Berry meerdere keren over, onze weg slingert zich over de meanderende Berry heen. Vandaag fietsen we ongeveer 50km en het is geen zware dag en bij La Châtre aangekomen zien we direct een klein gezellig pleintje waar het Hotel du Commerce aan ligt in
een hoek van het plein. We mogen onze fietsen in het restaurant stallen (gek hoor) en we worden naar de 2e verdieping van het hotel gebracht. Sjonge jonge, wat een trap, je moet echt dronkenman’s benen hebben om boven te komen en ook naar beneden lijkt het of je te veel gedronken hebt…Mooie gerenoveerde kamer met dito badkamer en ook weer een grote “droogkast” waar we onze gewassen kleding in hangen die we morgen weer kunnen aantrekken. Het is tijd voor een biertje en met dit mooie weer ook goed om je dorst te lessen. Daarna verkennen we de boel, gaan op zoek naar nog een stempel en hebben een diner in het hotel zelf. Lekker maaltje en we ontmoeten nog twee fietsende pelgrims die hier eten. Het is gezellig en we gaan daarom laat naar bed, ook vanwege het warme weer. Gelukkig is er airco en kunnen we in een frisse kamer gaan slapen. Maar slapen doe ik niet snel want het plein beneden wordt pas héél laat (00.30u.) opgeruimd, alle stoelen op elkaar stapelen en schuiven naar de ruimte waar ook wij onze fietsen hebben staan. Hmmm, hoop dat ik ben uitgerust morgenvroeg.

Do.28 mei Paul Green les Châtres
Gelukkig is dat het geval en na een lekker ontbijtje op het terras (mooi weer) gaan we vandaag van de route afwijken om naar Cheniers te gaan. Ook hier is het even zoeken en moeten we met de GPS aan de slag, de beschrijving uit het boekje snappen we beide niet goed. Daardoor is het een beetje een humeurige sfeer en moeten we ons ff herpakken om opnieuw te kunnen starten. Ook dát is onze weg….
Jan heeft de routekaart omdat ikzelf niet in het boekje kan zien waar we heen moeten. Het is erg warm onderweg maar het fietsen gaat voorspoedig en omdat we gebeld hebben of er plek is op de camping Moulin de Piot komen we rond 16.00u. heel tevreden aan en melden ons bij de receptie, helaas gereserveerd?? Bij wie??? vraagt ze, niet bij mij, ik ben altijd hier en alles is vol momenteel…wie heeft u aan de telefoon gehad, een man?/ kan niet. Wat nu, ik vraag ik mijn beste Frans of zij misschien een oplossing weet in deze buurt, zij gaat aan de slag en warempel er is iemand Yvonne van der Heijden die misschien iemand kan traceren en ons kan hebben voor 3 dagen. We willen erg graag ARI en DIA opzoeken die eerder deze camping beheerden en via een slinkse weg zijn uitgeschakeld door de Burgemeester. Daar kan de huidige eigenaresse niets aan doen en omdat zij zo voortvarend is hebben we in no-time een onderkomen geregeld toe we in Auberge La Chaumière in Cheniers een kop koffie gingen drinken.
Zij hebben gelukkig noodopvang mogelijkheden voor zulke situaties.
We treffen die Yvonne bij het postkantoor omdat we naar wifi op zoek gingen, zij hielp ons naar Paul Green en deze Joviale Engelsman heeft ons prima opgevangen. Een mooie rustige buurt een kleine 7 km boven Cheniers waar hij een dubbel huis bezit en daar een B&B in verzorgt. Gelukkig voor ons heeft hij dit jaar alleen plannen om de tuin op te knappen en dus is de B&B beschikbaar. Geweldig mooie tuin en een honden twee katten lopen er rond, we hebben er geen last van maar Paul vraagt ons toch, op te letten dat de katten niet naar binnen gaan. We vergapen ons aan het
fantastische bed in Elvis-stijl… wat een fout bed zeg! we douchen ons en gaan de tuin in voor een lekker biertje, Paul meld wel dat hij vanavond niet kan koken voor ons daar hij hier niet op heeft gerekend met de boodschappen. Gelukkig hebben we voor zulke situaties noodrantsoenen mee en kunnen we onszelf een lekker soepje, pastamaaltijd en heerlijk toetje klaarmaken in de keuken die het B&B heeft. Dat nuttigen we op het terras en kunnen het niet laten van het toetje een
foto te nemen, La douce France…… hier blijven we ff hangen en gelukkig blijft het goed weer..

Vrij.29 mei /Paul Green les Châtres
Vandaag gaan we even boodschappen doen en dan bellen we Ari en Dia op, zij zijn zeer verbaasd dat we bellen en het toeval wil dat Ari net even thuis is. We kunnen dus wat afspreken voor vanmiddag en hij kan ons ontmoeten rond 16.00u. Het was even zoeken en vragen op de locatie die hij had uitgelegd, via Lournioux en Theix kwamen we bij Lieux dit Chaumont aan. Dia was samen met een opvangkind thuis en even later kwam Ari terug van zijn werk. Een heel gezellig weerzier en goed te zien dat zij het goed maakten, Ook DIA zag er goed uit, iets waarvan we ons konden herinneren dat dit ten tijde van het campingbeheer wel anders was geweest. Wel zeer behulpzaam en lief zoals we haar kenden en ook Ari nog hetzelfde, wat een gezelligheid bracht hij mee. Zij hadden momenteel een jongen van een jaar of 12 in huis die de moderne communicatiemiddelen niet kon missen en helemaal verslaafd was geworden, aan hun de taak om hem weer op het goede niveau te brengen. Een leuk jong waar we een gezellig gesprek mee hadden en goed aanspreekbaar , hijzelf zag ook zijn probleem wel en was blij dat hij daar werd opgevangen, hij miste zijn vrienden wel maar was niet verdrietig.
Van Ari hoorden we waarom er géén plaats was op de Moulin, er was een conferentie met alle opvangjongeren en dus alles vol. Jammer maar we hadden een onderkomen en hij kende Paul ook, de groeten doen?? Ja ja, en na anderhalf uur te hebben gepraat zouden we weer terug, nu al?? Hij was zichtbaar teleurgesteld maar omdat daar het erg heuvelachtig was wilden we niet in het donker terugfietsen, je kon er gemakkelijk verdwalen. Nog nagenietend tijdens het teruggaan zagen we het joch(naam vergeten) de berg op en af rennen om zo gewicht kwijt te raken, dapper hoor. Dat deed hij dagelijks 2x en probeerde ook het aantal op- en -af te vermeerderen. Goed bezig! Op tijd terug konden we aan een heerlijk maal aanschuiven samen met Paul aten we een maaltje met soep vooraf daarna kip , groenten en aardappelen en tot slot ook nog een toetje. Heerlijk om dagelijks te worden verwend.
Za.30 mei Paul Green les Châtres.
Vandaag gaan we in Aiguirande bij de supermarkt inkopen doen en naar de Bank, de Apotheek en lekker snuffelen, helaas niet alles is open en we doen het hoognodige waarna we langs een andere weg terug fietsen. We waren gewaarschuwd voor loslopende honden en inderdaad op de heenweg hebben we even gemeend de fluit te moeten gebruiken, gelukkig kwam de baas snel genoeg buiten om zijn hond onder appèl te houden. Mooi er zijn ook hier alleen maar waakhonden, voor de rest moeten ze hun mond houden… Vandaag is Paul zelf uitgenodigd op een BBQ en koken we voor onszelf.
Gaandeweg hebben we ook wel weer zin om verder te trekken maar we kunnen niet te vroeg aankomen in de Dordogne bij Harrie en Ria want Ine en Eic zijn daar een paar weekjes met vakantie en die maken kwartier voor ons…. Ook Wicks zullen we daar treffen. Mijn verjaardag komt dichterbij. Na het afrekenen de volgende morgen en de afspraak dat Jan enkele boekjes zal opsturen over Nederlandse automerken gaan we dan weer op pad.

Zo.31 mei Relais st.Jaques Bénévent L’Abey 9
We zoeken weer een weg terug naar De Wég via Dun-le-Pastel gaan we via de D913 naar de D5 te volgen om zo weer bij Benevent l’Abbaye op de oude weg terecht te komen..
Dat lukt aardig bij Le Grand Bourg zijn we weer op streek,ook omdat we niet veel Pelgrims tegenkomen op de fietswegen, zijn we verbaasd dat we vandaag een tweede wandelaar zien en wel een Nederlander, hij lig even uit te puffen in de schaduw van een boom, we fietsen langs en groeten beleefd. Verderop als we eraan toe zijn stoppen we en eten onze lunch, onze verbazing is groot als de pelgrim toch ons inhaalt en een praatje begint. Zo hebben we een ontmoeting
met Sjors.
Hij is een wandel pelgrim, komt uit Tilburg en is met vrouw en camper onderweg naar Santiago,zijn vrouw rijdt en hij loopt dagelijks een of twee etappes. Leuk, hij blijft niet lang hangen maar toch leuk iemand uit je eigen land te hebben gesproken en tot Bénévent L’Abbaye gaat het prima.
We komen erg vroeg aan gek hoor, erg stil hier het dorpje lijkt uitgestorven.
Eerst maar een stempel halen en dan de boel verkennen. We mogen niet eerder dan 16.00u binnenkomen op het adres wat we reserveerden, relais de st.Jaques. Het is een mooi groot oud huis en we krijgen een kamer op de benedenverdieping en de fietsen gaan de garage in. Ze hebben een labrador, een hele lieve hond en als je niet oppast kom je niet meer van hem los. We eten ook hier vanavond en zijn benieuwd naar het menu. We weten inmiddels dat dit nogal een verschilt, van een eenvoudig doch voedzame maaltijd( zoals Bommel zou zeggen) tot een driegangen menu voor weinig geld. De maaltijd wordt erg gezellig, de Engels sprekende gastheer komt ons halen en we zien nog een bekende aan tafel, jawel de pelgrim van namiddag uit Theo uit Stuttgart. Hij stippelt zelf iedere dag opnieuw zijn route uit. Veel werk en hij vraagt ons dan ook naar onze boekjes en of hij die zou kunnen kopen. Jawel, maar alleen in het Nederlands, toch noteert hij de ISBN nummers….Het eten is een pot eau feu met linzen, worst, groenten en aardappelen met rode wijn erbij, heerlijk vullend en smaakvol. We eten met zijn 5’n alles op en de heer des huizes geeft nog een toetje uit de koelkast als je dat wilt. Nagenietend en de was p tijd binnenhalend gaan we tijdig slapen. ‘s-Morgens is het brood al klaargezet en sommige dingen zoals yoghurt en boter mag uit de koelkast gepakt. Er zijn ook wandelaars en die eten gescheiden van de fietsers, gek genoeg zou ik dat niet willen maar de meesten kijken daar niet van op. We vertrekken na het betalen van de kamer en vinden al snel de goede route vanuit Bénévent..op naar St.Leonard de Noblat. Als laatste maakt de eigenaar nog een foto
van ons vieren.